Dokładnie - zalatuje z tego filmu takim Gibsonem, że hej. Mogliby nakręcić całą trylogię Ciągu... eeehhh... marzenia

Jasne że zalatuje bo to jest na podstawie opowiadania Gibsona ;)

Ba, Gibson napisał do tego filmu scenariusz :)

To mógł być klasyk, ale:
- za mało kasy (efekty jak z lat 80)
- reżyser chyba zbyt mało doświadczony, słabo poprowadził aktorów
- lekkie poprawki w scenariuszu (np. wywalić ten wątek romantyczny)

To prawda. Nie stał się klasykiem m/in z wymienionych przez Ciebie powodów (choć do scenariusza bym się tak bardzo nie czepiał), ale IMHO to b. niedoceniany film. Zwłaszcza, że mało jest w ogóle produkcji nawiązujących do Cyberpunka, a zwłaszcza dobrych produkcji nawiązujących do Cyberpunka. A do takich Johnny Mnemonic należy. Nie jest arcydziełem, ale solidną produkcją. Ja czasem z przyjemnością do niego wracam.

Jest to jeden z niewielu filmów, który widziałem więcej niż raz i też go lubię (dlatego nie odjąłem gwiazdek za realizację), ale no po prostu szkoda mi, zmarnowanego potencjału. Docenią go niestety jedynie nieliczni.

Minęło już 8 lat od opublikowania przez Ciebie twojego komentarza. Ze swej strony dodam tylko, że w Mnemonicu można poczuć również klimat Cyberpunka (gry fabularnej RPG, nie mylić z grami komputerowymi/wideo!) Mike'a Pondsmitha z 1988 roku, na podstawie którego (przy aktywnym korzystaniu z płatnych konsultacji Pondsmitha) polskie studio CD Projekt Red stworzyło opublikowany w zeszłym roku hit - Cyberpunk 2077, najdroższą grę komputerową w historii (z budżetem przewyższającym niejeden film). Co ciekawe twarzy i głosu (w anglojęzycznej wersji gry) jednej postaci z gry użyczył... Keanu Reeves, który 25 lat wcześniej (a teraz już 26) zagrał Johnny'ego Mnemonicu. Historia zatoczyła koło ;-)

Konkretnie chodzi o Johnny'ego Silverhanda - to jemu twarzy i głosu użyczył Keanu (w polskiej wersji głos pod Silverhanda podkładał Michał Żebrowski).